De laatste dag in Perzië en wat voor dag! Ik kreeg eindelijk bericht, dat het portretje ‘s avonds zou worden aangeboden, even voor het laatste intieme diner van de Kon. familie en de Sjah en Farah Dibah, met maar enkele genodigden. Na dat diner zou een groot dansfeest plaatsvinden (black tie), waarvoor ik ook was uitgenodigd. Het zou zijn in het zomerpaleis van de Sjah, waar ik dus ook het prinsje had geschilderd.
Ik besteedde die dag om het portretje te vernissen en ook om boodschappen te doen. Ik ging naar de grote bazaar waar ik niets leuks kon vinden. Na veel zwerven vond ik eindelijk in een ander stadsdeel een klein winkeltje, waar ik werkelijk enige aardewerkpotten, kruidhorens, kettinkjes en andere leuke dingetjes kon kopen.
Om ½ 9 ‘s avonds moest ik in het paleis zijn. Het was een heel gedoe en getelefoneer voor ik een auto had, maar eindelijk vertrok ik toch met schilderij, schildersezel en nog een stel Hindeloper stoeltjes voor het prinsje (cadeautje van de Kon.) in mijn auto.
Ik stelde het portretje op in de grote ontvangstzaal. Een enorme zaal met luchters en veel goud.
Er was te veel licht, maar het deed het toch goed en net toen ik het opgesteld had, zag ik de Sjah, die ik eerst niet herkende op het portretje afkomen, gevolgd door Farah Dibah. Ze waren erg enthousiast en later kwamen ook de Koningin en Pr. Bernard en Beatrix. Vooral de Koningin en Beatrix waren echt reuze enthousiast. Men dronk wat en toen vertrok het hele gezelschap naar de eetzaal en daar stond ik met mijn schilderij alleen in de grote zaal! Ik kreeg een blad met beschuitjes en kaviaar en dronk nog enige whisy’s tot ongeveer ½ 10 de andere gasten voor het avondfeest binnen kwamen. Toen die er allemaal waren, ongeveer 200 mensen, kwamen de Kon. en de Sjah weer binnen en begon het eigenlijke bal.
Eerst was het erg saai, maar later werd het heel vrolijk. Men deed de “Paul Jones”, de dames lopen in een kring en de heren er om heen in de andere richting en dan moet je dansen met degene, die voor je staat als de muziek ophoudt. Het was erg vrolijk en ineens stond ik voor de Kon., waarmee ik walste! Later danste ik nog met Beatrix en tot slot, op het eind van de avond stond ik ineens, toen de muziek stopte voor Farah, waarmee ik dus ook gedanst heb!
Om 2 uur hield de muziek op. Ik gaf het schilderij aan een mijnheer Nasseri (de opperceremonie-meester), pakte mijn ezeltje in en kwam bij de trap naar buiten, net toen de Sjah en Farah, die de Kon. familie uitgeleide hadden gedaan, weer binnenkwamen. Farah kwam even naar me toe en zei heel vriendelijk: “Je vous remercie, ce sera un beau souvenir”. Dat was het slot. Om drie uur lagen we in bed en om 5 uur moesten we weer op om op tijd op het vliegveld te zijn.
De Koningin vertrok naar Bangkok en een klein groepje, w.o. enkele journalisten en ik dus ook, gingen met een deel van de bagage terug naar Holland in de twee Friendships, waarmee we gekomen waren.
De reis terug was prachtig. We sliepen in Istanboel, waar ik nog tijd vond om de Aja Sofia en de beroemde blauwe Moskee te zien.
De 13e vlogen we via Brindisi-Venetië-De Brenner-München terug naar Soesterberg. Daar stond een hofauto klaar en om ½ 6 was ik thuis.
Daar hadden we een heel gezellige avond. Maarten was er ook. We aten verrukkelijk en het was fijn om weer thuis te zijn, en alle verhalen te vertellen.

Terug naar het begin

NIEUW. De briefwisseling tussen Sierk Schröder en Geurt Brinkgreve. Lees hun meningen over de tijd van de avant-gardes (voorgoed voorbij?), het Stedelijk, over De gijzeling van de beeldende kunst van Riki Simons (1997), de reactie daarop van Geert Dales in de NRC (27-09-1997) en over meer onderwerpen die de ontwikkelingen in de beeldende kunst betreffen. [Lees meer]

NIEUW. Over het portret van Reinder Blijstra, ontstaan in een spannende zitting, waarin Blijstra… [Lees meer]

'VOORGOED VOORBIJ BESTAAT NIET'

Een unieke briefwisseling tussen Sierk Schröder en Paul van Dongen.
[Klik hier om het boek te bestellen]

Klik hier voor onze FACEBOOK Page

Klik hier voor onze Instagram Page